I tak oto kolejny rok blogowego życia przeminął, a raczej przemknął. W niemal stu sześćdziesięciu wpisach. Pierwszy z nich, ze stycznia o karnawale albo cudownej nóżce i pietruszce wydaje mi się napisany dopiero co, i jednocześnie wieki temu. Zresztą, przeróżnych zaskoczeń w trakcie przypominania sobie całości było sporo więcej. Co z nimi zrobić? Zwyczajnie, uporządkować i nazwać. W ten sposób z odkrywanych ponownie wszystkich artykułów wyłoniłem trzydzieści, po dziesięć z każdej kategorii. Wybór autorski, więc bardzo subiektywny, stąd nie zawsze znajdą się na końcu liczne komentarze. Przeciwnie, niekiedy – żeby to wiedzieć, czemu – teksty okazały się mniej popularne. Nie pozwolę, żeby przeżyły w samotności wieczną traumę niesłusznego odrzucenia i dzisiaj raz jeszcze proponuję Wam zapoznanie się z nimi.

Zapraszam do blogowej top 30 roku 2016. 

LIFESTYLE

1. DZIESIĘĆ POMYSŁÓW, JAK LEKCEWAŻYĆ SAVOIR – VIVRE W RESTAURACJI

2. ULEGŁOŚĆ. CHODZI O MNIE?

3. CZY FOTOGRAFIA CZARNO-BIAŁA JEST SZLACHETNA

4. SAŁATKA Z ŁĄKI

5. GOŚCIE ZJEDLI MI CZEREŚNIE, CZYLI DOMOWY BIRDWATCHING

6. MAK. PIĘKNOŚĆ DWULICOWA

7. FOTOGRAFIA NOCNA. TO NIESTRASZNE

8. CZY ZWIERZĘTA ZDYCHAJĄ?

9. GADULSTWO I MILCZENIE. CO LUBISZ? KIM JESTEŚ?

10. KSIĄŻKA SKARG I WNIOSKÓW. LITERATURA FAKTU I ABSURDU

KULTURA

1. CZY JĘZYK POLSKI JEST BOGATY?

2. KS. JAN KACZKOWSKI „GRUNT POD NOGAMI” (RECENZJA)

3. GWARA ŚLĄSKA, CZYLI ROMA TO NIE ZAWSZE RZYM

4. ORZECHOWSKI „MÓJ SĄSIAD ISLAMISTA”. O NASZEJ PRZEGRANEJ

5. PIERWSZE ZDANIE

6. SAM WASSON, „PIĄTA ALEJA. PIĄTA RANO” (RECENZJA)

7. DYKTANDO 2016. POLEGŁEM Z HONOREM

8. SŁONE CENY, A DZIEWCZYNA W BIELIZNĘ UBRANA

9. ŁUKASZ KIELBAN „MĘŻCZYZNA Z KLASĄ” (RECENZJA)

10. DWA ELEMENTARZE. KTÓRY WOLISZ?

PODRÓŻ

1. FOTOGRAFIA ZIMOWA. WYMAGA I DAJE

2. KONIE. I JAK TU BEZ EMOCJI

3. KATOWICKI GISZOWIEC. WSI SPOKOJNA…

4. HENRYKÓW. I JEDNO WAŻNE ZDANIE

5. WOJSŁAWICE. RAJ ZA PIĘTNAŚCIE ZŁOTYCH

6. NIKISZOWIEC. PERŁA KATOWIC

7. NYSA. A JAK NAZWIESZ MIESZKAŃCÓW?

8. GOCZAŁKOWICE – ZDRÓJ. DAVOS TO NIE JEST, ALE ŻEBY UMIERAĆ?

9. CENTRUM JANA PAWŁA II. O BLISKOŚCI PAPIEŻA I WŁOCH

10. BIELSKO – BIAŁA. TEN SZARM, TEN WIGOR

To wszystko jest już historią (najnowszą). Przyszłość ponownie stoi dwunastomiesięcznym, tajemniczym otworem. Cieszy życiowych optymistów, martwi speców od posępnych scenariuszy. Mnie intryguje.

Ciekawego roku 2017! Coś mi się zdaje, że nie będzie się musiał zbytnio o to starać.